Kırkağaç, Manisa ilinin bir ilçesidir.
Manisa'nın küçük ilçelerinden biridir. Nüfusu 38.245 civarındadır. Kendi adıyla anılan ova ve Yunt dağı eteklerinde kurulmuştur. 13 km. mesafedeki Soma nedeniyle fazla gelişememiştir. Ekonomisi tamamıyla tarıma dayalıdır. Küçük çaplı sanayi kuruluşlarıda hammadde olarak bölgede üretilen zeytin, domates, üzüm vb. ürünleri işler. Ülke çapında ünlü Kırkağaç kavunlarının memleketidir. Beylikler döneminde Karasi Beyliği'ne bağlı bir ilçedir.
Kırkağaç 6. Jandarma Komando Eğitim Alay Komutanlığı Kırkağaç çıkışında Soma istikametindedir ve Alay'dan hemen sonra Kırkağaç'ın mesire yeri, panayırı şeklini alan Kırkağaç çamlığı bulunmaktadır. Son birkaç senedir resmiyet kazanan Kırkağaç Çam Mesiresi çok uzun yıllardır yöre insanının tek ve en önemli eğlence kaynağıdır. Bir panayır görünümündeki mesirenin en önemli farkı ilçe insanının panayır boyunca çamlık içinde çadırlar kurarak burada konaklamasıdır.
Ayrıca Kırkağaç'ta Gençlik ve Spor Müdürlüğüne bağlı bir tesis bulunur. İzci ve sporcuların kullandığı bu tesis ilçede bulunan Sarıkız Mezarlığı yakınında bulunur.
Kırkağaç insanının yemek kültürü son derece gelişmiş olup kendine has değişik lezzetlere sahiptir.
Türkiye Amatör Futbol Ligi'nde Acar İdman Yurdu - Bakırspor- Karakurtspor adında futbol takımları vardır.
Kırkağaç'ın gezilip görülmesi gereken yerlerinden bazıları Nakrasa, Stratonikeia, Khliara, Yortan ve Firig türü kaya mezarlarıdır.
Kırkağaç nüfusu 2020 yılına göre 38.245
Bu nüfus, 19.198 erkek ve 19.047 kadından oluşmaktadır.
Yüzde olarak ise: %50,20 erkek, %49,80 kadındır.
Kırkağaç Mahalle Nüfusları
Yıl Mahalle Adı Mahalle Nüfusu
2020 Şair Eşref Mah. 7.318
2020 Sarıağa Mah. 1.840
2020 Bakır Mah. 2.824
2020 Tevfikiye Mah. 3.093
2020 Memiş Mah. 1.885
2020 Karakurt Mah. 1.858
2020 Gelenbe Mah. 1.617
2020 Hıdırağa Mah. 1.427
2020 İlyaslar Mah. 1.217
2020 Karaali Mah. 1.158
2020 Bostancı Mah. 803
2020 Kadriye Mah. 741
2020 Cinosman Mah. 686
2020 Alifakı Mah. 694
2020 Zorağa Mah. 674
2020 Kayadibi Mah. 526
2020 Musalar Mah. 572
2020 Dualar Mah. 599
2020 Yağmurlu Mah. 582
2020 Kocaiskan Mah. 541
2020 Alacalar Mah. 533
2020 Demirtaş Mah. 509
2020 Musahoca Mah. 468
2020 Boduroğlu Mah. 449
2020 Gebeler Mah. 419
2020 Yeni Mah. 443
2020 Güvendik Mah. 404
2020 Hacıhimmet Mah. 397
2020 Hamitli Mah. 330
2020 Hamidiye Mah. 353
2020 Işıklar Mah. 308
2020 Çaltıcak Mah. 288
2020 Çobanlar Mah. 273
2020 Söğütalan Mah. 266
2020 Hacet Mah. 256
2020 Kocamehmetağa Mah. 205
2020 Öveçli Mah. 231
2020 Kınık Mah. 215
2020 Çiftlik Mah. 195
2020 Halkahavlu Mah. 173
2020 Gökçukur Mah. 158
2020 Bademli Mah. 158
2020 Sakarlı Mah. 149
2020 Fırdanlar Mah. 130
2020 Kuyucak Mah. 115
2020 Küçükyaya Mah. 87
2020 Siledik Mah. 78
KIRKAĞAÇ EVLERİ
Kırkağaç evlerinin, Kırkağaç'a özgü bir mimarisi yoktur. Fakat yine de belli karakteristik özellikleri vardır ki bu özellikler elbetteki bir yaşam tarzı ile ilgilidir. Örneğin evler içerlektir, yola bakan pencereleri yoktur. Oysa aynı dönem Rum ve Ermeni mahallesindeki evler, bir başka yaşam tarzının doğal sonucu olarak çok farklı özellikler gösterir. Evlerin dış yüzeyleri sıklıkla sıvasızdır. İkinci katlar samanlı çamur, bazıları harçla sıvalıdır. Kagir ve yarı kagir evlerde sağlamlığı nedeniyle kestane ağacı tercih edilmiştir.
Kırkağaç evlerine kapısından başlayalım. Kapılar ahşap, genellikle aşı boyalı, bazen da kurşuni yağlı boyalı olup, yüksek ve iki 'kanatlıdır. Soldaki kanat sürgülü olup, icabında açılabilir olmakla beraber genel olarak sabittir. Sağdaki kanat evin avluya giriş kapısıdır. Bu kapının üzerinde, icabında açılabilen küçük bir kanat daha vardır. İçerden sürgülü olan bu üstteki küçük kanat, yüklü, yüksek bir arabanın avluya geçişini sağlamak için yapılmıştır. Bazı girişlerde aşağıda yüksekçe bir eşik bulunur, kapı ise oldukça küçüktür. Bu kapıdan içeriye girebilmek için başın öne doğru eğdirilmesi gerekir. Osmanlı yapı tarzına uygun bu 'Büyük kapıdan küçük giriş'e kervansaraylarda rastlanır. Girenin başını öne eğmek zorunda kalması, kimilerince girenin eve, aileye ve ev sahibine saygısı olarak yorumlanır. Giriş kapısının üzerindeki küçük kanat bazen pencere yerine kullanılır. Kapıların sokağa bakan yüzünde her iki kanatın üzerinde mutlaka bir çift yuvarlak halka bulunur. Bu halkalar bir taraftan kapıyı çekmeye yarar, diğer yandan da tokmak görevini yapar. Halkaların işlevleri bununla da sınırlı değildir. Birçok kapıdan içeri girmek için sadece filli'ye basmak yeterlidir. İç tarafta sürgü bulunur. Bazı kapıların kiliti yoktur. İşte bu halkaların bir görevi de içinden geçirilen zincire asılan asma kiliti taşımasıdır. Bazı kapılarda zincir bile yoktur, ev sahibi için basit bir ip yeterlidir.
Cumhuriyet'ten sonra mimari tarzı ahşap, kagirden, betonarmeye doğru gösterdiği değişime paralel olarak kapılarda da değişiklik görülmeye başlanmıştır. Bu kapılar demirden yapılmış, ağır, çok sağlam görünümlüdürler. Tek kanatlı olan bu kapılar da alt kısım dolu" bir süs aplike edilmiştir. Üstteki kısım ferforje parmaklık şeklindedir. Parmaklıkların arkasında evin içinden açılabilecek buzlu camii bir kanat vardır. Yine kapının sabit kısmında zil yerine geçen hanım eli şeklinde bir tokmak bulunur. Ama bu kapılar daha çok varlıklı ailelerin kapılarıdır. Fakat bu tür kapılar çiftçilik yapan ailelerin yaşam tarzına uymazlar, zira bu kapıdan hayvanın ve arabanın girmesi mümkün değildir.